„Jeśli zapomnę o nich,
Ty, Boże na niebie,
Zapomnij o mnie.”
Adam Mickiewicz „Dziadów” część III
Jak co roku od prawie 30 lat, 17 września 2024 roku reprezentacje szkół warszawskich przybyły pod Pomnik Poległym i Pomordowanym na Wschodzie, aby złożyć hołd ofiarom totalitaryzmu sowieckiego. Jedyną winą Pomordowanych i Poległych było to, że byli Polakami i nie chcieli się wyrzec tożsamości narodowej, nawet za cenę utraty życia. Wagon kolejowy i podkłady upamiętniają miejsca zbrodni, haniebnych mordów zbiorowych, dokonanych między innymi w Katyniu, Miednoje, Ostaszkowie, Smoleńsku. Na wspólną modlitwę licznie stawiły się poczty sztandarowe pod opieką nauczycieli warszawskich szkół. Nie zabrakło także naszej reprezentacji, nowego Pocztu Sztandarowego. Uroczystość uświetniła obecność władz organizatora, czyli Mazowieckiej „Solidarności” oraz Posłów RP. W ciszy, skupieniu, myśleliśmy o tych milionach rodaków, którzy przeszli Golgotę Wschodu, na zawsze pozostali w syberyjskich śniegach lub bezkresnych stepach Kazachstanu. Wiązanki, płonące znicze to zaledwie drobne symbole pamięci o Poległych i Pomordowanych na Wschodzie. Najważniejszym wyrazem pamięci jest coroczna obecność młodzieży w tym szczególnym miejscu, sztafeta pokoleń ocalająca od zapomnienia, wielkie moralne zobowiązanie.