Szanowni Rodzice, w środę 22 marca 2023r. odbędą się zebrania z wychowawcami klas wg poniższego harmonogramu.

 

HARMONOGRAM ZEBRAŃ Z RODZICAMI

Godzina 17:00 – zebrania klas Technikum wg poniższego harmonogramu:

1BMW1 - sala 215

1BMW2 - sala 116

1BMW3 - sala 213

1PIM - sala 207

1PW - sala 21

1YPC - sala 28w

1TOY1 - sala 22

1TOY2 - sala 209

2BMW1 - sala 14

2BMW2 - sala 36w

2MAN - sala 118

2PC - sala 39w

2PIM - sala 105

2TOY - sala 106

3PB1 - sala 206

3PB2 - sala 205

3PMAN - sala 30w

3PPM - sala 202

3PTY - sala 201

3PYAM - sala 36

4GB1 - sala 33w

4GB2 - sala 2w

4GMAN - sala 210

4GPIM - sala 212

4GTY - sala 34w

4GYAM - sala 216

4PB1 - sala 117

4PB2 - sala 1w

4PMAN - sala 204

4PTY - sala 101

 

Godzina 18:00 – zebrania  pozostałych klas Technikum oraz klas branżowych wg poniższego harmonogramu:

1a - sala 14

1b - sala 105

1c - sala 201

2bm - sala 21

3bm1 - sala 34w

3bm2 - sala 116

1MAN - sala 215

4PPM - sala 216

17 marca (piątek) od godziny 8.45 odbędzie się w Zespole Szkół Fototechnicznych akcja KOMÓRKOMANIA Fundacji DKMS polegająca na rejestracji potencjalnych dawców szpiku.

Pomóż walczyć z nowotworem krwi. Zarejestruj się jako dawca szpiku. Jeśli masz skończone  18 lat i dobry stan zdrowia weź udział w akcji szkolnego wolontariatu ZS Fototechnicznych. Pamiętaj o zabraniu ze sobą dowodu tożsamości wraz numerem PESEL.

Pełnoletni uczniowie chcący wziąć udział w akcji proszeni są o zgłoszenie się do pana wicedyrektora Tomasza Jadackiego (pokój 109). 

Zbliżamy się do końca naszej edukacji w technikum.  Pomiędzy zmaganiami w przygotowaniach do matury, a planami dotyczącymi  naszej przyszłości w motoryzacji postanowiliśmy oderwać się od naukowego maratonu i pokazać szlify dziennikarskie. Do rozmowy  o  motoryzacji,  przyszłości naszej i naszej szkoły zaprosiliśmy Kierownika Szkolenia Praktycznego Pana Profesora Marka Rechnio. „Prowadzimy poszukiwania kolejnych patronów, prowadzimy  rozmowy z Teslą, planujemy również przywrócić klasę Mercedesa”  - takimi słowami podczas naszej rozmowy zaskoczył nas nasz rozmówca.
Mateusz Michalik: Czy Pana zdaniem w dzisiejszych czasach należy zdobyć ogromną wiedzę i umiejętności, by zostać dobrym mechanikiem samochodowym. Czy ukończenie naszej szkoły jest wystarczające do pracy w tym zawodzie?
Marek Rechnio: Odpowiedź jest jednoznaczna, dla chcącego nic trudnego. Zaangażowanie w ukończenie naszej szkoły daje bardzo mocną podstawę, aby stać się tym mechanikiem w przyszłości. Umówmy się, że po ukończeniu naszej szkoły jesteśmy absolwentami, którzy mają ugruntowany szkielet do rozwijania swoich kwalifikacji.
Jakub Haligowski: Czy zgodzi się Pan ze stwierdzeniem, że ta branża z racji nieustannego rozwoju wymaga stałego dokształcania się?
M.R.: Oczywiście, jak najbardziej. Sama branża jest szalenie szeroka, mechanik, doradca serwisowy, wszelkiego rodzaju handlowcy. Mechanik towarzyszy pojazdowi od jego początku, od koncepcji po utylizację. Każda forma jest inna, lecz niejako opiera się na motoryzacji. Każda wiedza z zakresu motoryzacji jest jak najbardziej potrzebna, rozwój, mnogość, spójrzcie na Was. Kiedy przyszliście do szkoły, samochodem był samochód typowy z typowym silnikiem o spalaniu wewnętrznym. Na początku opowieści o samochodach elektrycznych one wydawały się czymś rodem  z filmu science fiction. Minęło kilka lat i- ile tych samochodów z zielonymi tablicami jeździ po Warszawie? Kiedy kończymy naszą szkołę, jesteśmy szczęśliwi z uzyskanych kwalifikacji zawodowych i nagle dowiadujemy się o tym,  jak wiele czeka na nas, ile doszkalania czeka na nas.
M. M.: Czy program nauczania w naszej szkole w sferze przedmiotów zawodowych nadąża za nowinkami w dziedzinie motoryzacji?
M. R.: Może nie program, ale treści. Oczywiście, że nie jest w stanie nadążyć,  na co się składa wiele czynników. Jednym z nich będzie tempo rozwoju. Progres, jaki następuje w dziedzinie motoryzacji, jest ogromny. Drugą rzeczą jest dysonans pomiędzy oczekiwaniami koncernów samochodowych, które chcą dobrze zaprawionego mechanika, a niechęcią, bądź prawnymi niemożliwościami dzielenia się nowinkami. Jest to duży problem, bo to konkurencja, elementy patentowe… to my staramy się wyjść jako szkoła naprzeciw takim oczekiwaniom poprzez właśnie umożliwienie kontaktu młodym ludziom ze współczesną technologią w warunkach naturalnej pracy. Jeżeli pracodawca widzi w Was potencjał, chętnej dzieli się tymi informacjami. Stąd właśnie szkolenia branżowe, szkolenia grupy MAN’a czy BMW. Są to szkolenia dedykowane właśnie dla tych grup, nie są dla wszystkich. Istotny jest fakt, że pozwalają nam nauczycielom na wykorzystanie niektórych elementów na potrzeby dydaktyczne,  oczywiście. Jest to jakieś wyjście z tego impasu. Kiedy jeżdżę po serwisach szukając nowych alternatyw i widzę tam twarze uczniów, daje mi to ogromną satysfakcję.
J. H.: W jaki sposób Pan trafił do tego zawodu?
M. R.: U mnie była to złożona sprawa. Trafiłem do tej szkoły świadomie, mój ojciec widział mnie jako krawca. Dla mnie jako dzieciaka nie przeszkadzało mi bycie krawcem. Natomiast cała ta intryga skończyła się w momencie,  kiedy u kuzyna szyto mi garnitur na komunię. Zobaczyłem maszynę do szycia. Gdy zacząłem ją oglądać, jak jest skonstruowana, jaka jest zasada jej działania, poczułem, że to jest to,  co mnie interesuje. Zostało tak do dnia dzisiejszego. 
W moim wyborze dużą rolę  odegrali moi rodzice. Mój ojciec jako absolutny amator motoryzacji, czuł do niej pociąg. Zaznaczam, że za czasów mojej młodości była to inna era samochodów, może nie era dinozaurów, ale o zalążkach motoryzacji. Były to pojazdy, dla których wyjazd z garażu -  a już taki pod 100 km - był nazywany trasą. Robiło się wtedy cały przegląd samochodu i zabierało się ze sobą, można powiedzieć, drugi samochód w częściach w bagażniku. Zawsze była to loteria,  czy się dojedzie. Dodam, że prawdopodobieństwo było niewielkie, czy się dojedzie. Siłą rzeczy, kiedy naprawiałem samochód z ojcem i podawałem mu tylko klucze, czułem już tę mechanikę. Zacząłem prowadzić samochód w wieku 5 lat, pamiętam do dziś jak ojciec kładł masę poduszek na siedzenie, bym jakoś mógł prowadzić. Zaznaczam, że było to wtedy skrajnie nieodpowiedzialne. Aczkolwiek ta motoryzacja została zaszczepiona we mnie od najmłodszych lat. 
Kiedy pojawiły się wolne soboty, były świętem facetów, którzy grzebali przy swoich samochodach. To były zupełnie inne samochody niż dzisiaj, znacznie prostsze. Pamiętam jako dzieciak Rajd Świętokrzyski i startującą w nim naszą Syrenę 102, która zajęła miejsce honorowe. Do dnia dzisiejszego mamy taką pamiątkę rodzinną… szerokie blaszki zakładane na pióra wycieraczek. Gdy udało mi się dostać do naszej szkoły,  ojciec mi powiedział: Marek, chodzisz do samochodówki, trzeba komuś zapłon ustawić. No to co, Marek, pomóż, przejedziemy się. Tak to narastało.
M. M.: Czy może Pan podać swój ulubiony samochód?
M. R.: Czerwony, a może teraz czarny… A tak na poważnie, każdy jest fajny. W sferze marzeń mam na uwadze samochód terenowy, ale każdy mi się podoba na swój sposób.
J. H.: Czy jest coś, co planuje Pan usprawnić w działaniu naszej szkoły w najbliższym czasie?
M. R.: Oczywiście, że chciałbym usprawnić kilka działań. Nie zawsze to zależy od nas, ale podejmujemy to wyzwanie, by nasza szkoła była ciekawa dla kandydatów. Chcemy wychodzić naprzeciw zapotrzebowaniu w branży. Chcemy Was przygotować do tego szerokiego rynku pracy, byście sprostali tym wymaganiom. Prowadzimy poszukiwania kolejnych patronów,  z takich ciekawszych rozmów,  jakie prowadzimy, są rozmowy z Teslą, planujemy również przywrócić klasę Mercedesa. Otwieramy się na nowe możliwości, chcemy wprowadzić rodzaj praktyki specjalizującej, żeby dać jak najwięcej zajęć praktycznych. Próbujemy wprowadzić płatne staże, czy rodzaj stypendiów, staramy się, by je realizować.
M. M.: Jak Pan sądzi, w stronę napędów o jakim zasilaniu podążać będzie motoryzacja?
M. R.: Jest to trudne pytanie, rzeczą niewątpliwą jest to, że bańka konsorcjum naftowego pękła. Co było do bardzo niedawna niemożliwe,  pękło. Natomiast istotna jest kwestia tego, czym w tej chwili zachłysnął się rynek. Mowa tutaj o elektromobilności. Wymaga on jednak istotnych poprawek, nie tylko patrząc na samochody osobowe. Spójrzmy na transport. Owszem, elektromobilność na potrzeby miasta w autobusach, śmieciarkach, jak najbardziej. Jednak potrzeba dużo zmian w infrastrukturze i dobrej technologii pozyskiwania tej energii. Jednak według mnie rozwiązanie wodorowe jest dosyć dobrym pomysłem, wodór został już okiełznany w jakimś małym stopniu. Myślę, że w tym kierunku naukowcy nie powiedzieli ostatniego słowa.
J. H.: Co chciałby Pan powiedzieć młodym mechanikom i absolwentom naszej szkoły rozpoczynającym dopiero swoją przygodę?
M. R.:  Przede wszystkim chciałbym pogratulować trafnego wyboru. Mam nadzieję, że były to wybory dokonywane świadomie. Myślę, że dobrym przekazem byłaby dalsza nauka, dalszy samorozwój, by nie bali się wyzwań i coraz wyżej stawiali sobie poprzeczkę. Korzystanie z życia okołomotoryzacyjnego, utrzymanie klasowych kontaktów też jest ważne, bo to daje kolejne kontakty, będzie to owocowało w przyszłości.
M. M., J. H. : Dziękujemy za rozmowę.
Wywiad przeprowadzili Mateusz Michalik i Jakub Haligowski,  klasa 4 G YAMAHA, wsparcie w opracowaniu Agnieszka Olszewska

Kultura językowa zaczyna się tam, gdzie się zaczyna świadomość językowa,

gdy ludzie nie tylko mówią, lecz zastanawiają się także nad tym, jak mówią,

gdy zaczynają sprawdzać nieświadome poczucie językowe.

 

Jerzy Bralczyk

 

 

Zapraszamy do udziału

w Międzyszkolnym Konkursie Ortograficznym

ORTOGRAFICZNA CORRIDA 2023

 

 

REGULAMIN MIĘDZYSZKOLNEGO KONKURSU ORTOGRAFICZNEGO
DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PONADPODSTAWOWYCH

ORTOGRAFICZNA CORRIDA 2023

 

§ 1

CELE KONKURSU

 

1. Promowanie umiejętności w zakresie stosowania zasad ortograficznych i interpunkcyjnych języka polskiego.
2. Doskonalenie poprawności ortograficznej, interpunkcyjnej i gramatycznej.
3. Rozwijanie świadomości ortograficznej i wrażliwości na problemy pisowni.
4. Kształtowanie nawyku prawidłowego stosowania podstawowych zasad ortograficznych i interpunkcyjnych.
5. Pogłębianie wrażliwości na poprawność ortograficzną i interpunkcyjną tekstu pisanego jako sposobu skutecznego komunikowania się.
6. Kształtowanie postawy szacunku i współodpowiedzialności za dziedzictwo językowe polszczyzny.
7. Integracja uczniów szkół ponadpodstawowych.

 

§ 2

1. Konkurs ortograficzny adresowany jest do uczniów szkół ponadpodstawowych z Dzielnicy Wola m.st. Warszawy.
2. Merytorycznie konkurs ortograficzny obejmuje wiedzę i umiejętności zawarte w podstawie programowej kształcenia ogólnego III etapu edukacyjnego.
3. Wyniki konkursu ortograficznego zostaną ogłoszone w dniu jego przeprowadzenia. Wszyscy uczestnicy Ortograficznej Corridy otrzymają pamiątkowe dyplomy, laureaci III i II miejsca – nagrody, a zwycięzca – tytuł Mistrza Ortografii oraz cenną nagrodę.

 § 3

PRZEBIEG KONKURSU

 

1. Konkurs ortograficzny adresowany jest do uczniów szkół ponadpodstawowych z dzielnicy Wola m.st. Warszawy.
2. Konkurs ortograficzny będzie polegał na napisaniu tekstu ze słuchu; dyktanda.
3. Konkurs ortograficzny składa się z dwóch etapów: szkolnego i międzyszkolnego.
4. Zgłoszenia do udziału w etapie szkolnym przyjmują, do dnia 16 marca 2023r., koordynatorki konkursu ortograficznego: Danuta Turczyńska i Agnieszka Olszewska.
5. Etap szkolny odbędzie się 21 marca 2023r. /wtorek/ w Zespole Szkół Samochodowych i Licealnych nr 2 w Warszawie.
6. Etap międzyszkolny odbędzie się 30 marca 2023 roku (czwartek) o godzinie 10.00 w Zespole Szkół Samochodowych i Licealnych nr 2 w Warszawie.
7. Dyktanda zostaną sprawdzone tego samego dnia.
8. Zwycięzców wyłoni komisja powołana przez Organizatora.
9. Ogłoszenie wyników odbędzie się 30 marca 2023 roku około godziny 14.00 Zespole Szkół Samochodowych i Licealnych nr 2 w Warszawie.
10. Laureat Międzyszkolnego Konkursu Ortograficznego otrzyma tytuł Mistrza Ortografii oraz cenną nagrodę. Wszyscy uczestnicy konkursu otrzymają pamiątkowe dyplomy.
11. Udział w konkursie jest równoznaczny z wyrażeniem zgody na przetwarzanie przez organizatorów danych osobowych uczestników zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych (Dz. U. 2016 r. poz. 922) oraz ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych ( Dz. U. z 2016 r. nr 90 poz. 631 z późn. zm.).

§ 4

SPOSÓB SPRAWDZANIA PRAC

1. Prace uczniów winny być napisane na karcie formatu A4.
2. Organizator zapewni karty do pisania, uczestnicy proszeni są o posiadanie długopisów piszących na niebiesko lub czarno.
3. Podczas pisania tekstu dyktanda uczestnikom nie wolno korzystać z żadnych pomocy naukowych, porozumiewać się między sobą, opuszczać sali przed zebraniem prac, korzystać z wszelkich urządzeń elektronicznych (telefonów komórkowych, notesów, laptopów itp.), słowników.
4. Nie wolno dyktowanego tekstu pisać wersalikami, czyli wielkimi literami drukowanymi.
5. Wszelkie nieczytelne i niejednoznaczne zapisy wyrazów, grup wyrazowych i znaków interpunkcyjnych będą interpretowane na niekorzyść piszącego. Ewentualne poprawki należy nanieść przez skreślenie wyrazu błędnego i napisanie powyżej wersji poprawnej. Skreślenia muszą być wyraźnie zaznaczone. Również w poprawkach nie wolno używać wersalików, czyli wielkich liter drukowanych.
6. Wszelkie błędy podlegają następującej klasyfikacji, zgodnie ze wskazaniami Rady Języka Polskiego http://www.rjp.pan.pl/

•  Błędy ortograficzne I stopnia:
   – błędy w zakresie pisowni wyrazów z ó-u, rz-ż (w tym wyjątki od pisowni rz po spółgłoskach), ch-h;
  – błędy w zakresie pisowni „nie” z różnymi częściami mowy;
  – błędy w pisowni zakończeń -ji, -ii, -i;
  – błędy w pisowni wyrazów wielką i małą literą (z wyjątkiem pisowni przymiotników dzierżawczych);
  – błędy w zakresie pisowni cząstki -by z osobowymi formami czasownika;
  – błędy w zapisie przedrostków roz-, bez-, wez-, wes-, wz-, ws-;
  – błędy w pisowni nosówek (ą, ę) oraz połączeń om, on, em, en.

•   Błędy ortograficzne II stopnia:
  - pisownia wyrażeń przyimkowych;
  - dzielenie wyrazów przy przenoszeniu do nowej linii;
  - pisownia zakończeń –ski, -cki, -dzki, -stwo, -wstwo;
  - pisownia –by z pozostałymi częściami mowy;
  - opuszczanie, przestawianie liter;
  - zmiękczenia;
  - błędy interpunkcyjne.
  7. Trzy błędy II stopnia traktujemy jako jeden błąd I stopnia.
  8. Opuszczenie całego wyrazu traktujemy jako jeden błąd I stopnia.
  9. Każdą pracę należy sprawdzić dwukrotnie, błędy winny być oznaczone kolorem czerwonym.
  10. Sprawdzający umieszcza pod tekstem dyktanda liczbę popełnionych błędów i składa własnoręczny podpis.

         11. Za obowiązujące przyjmuje się zasady zawarte w „Słowniku ortograficznym języka polskiego” wydanym przez Wydawnictwo Naukowe PWN.

 

Koordynatorki konkursu: Danuta Turczyńska i Agnieszka Olszewska

14 lutego 1942 r. Naczelny Wódz gen. Władysław Sikorski wydał rozkaz o przekształceniu Związku Walki Zbrojnej w Armię Krajową (AK). Decyzja o powstaniu ugrupowania była podyktowana koniecznością scalenia polskich konspiracyjnych oddziałów zbrojnych i podporządkowania ich rządowi RP w Londynie.

AK, z biegiem czasu,  stała się organizacją wojskową stanowiącą integralną część Sił Zbrojnych RP. Podlegała Naczelnemu Wodzowi i Rządowi Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie. W zamierzeniach rządu miała być organizacją ogólnonarodową, ponadpartyjną, a jej dowódca jedynym, upełnomocnionym przez rząd dowódcą krajowej siły zbrojnej.

AK jest uważana za największe i najlepiej zorganizowane podziemne wojsko działające w okupowanej Europie. Była armią wyjątkową. Składała się wyłącznie z ochotników. Jej żołnierze na co dzień nie różnili się od osób cywilnych, poza tym, że mieli przydziały służbowe, przechodzili szkolenia wojskowe, byli w ciągłej gotowości do akcji i przygotowywali się do powstania powszechnego. AK posiadała rozbudowane struktury i cieszyła się ogromnym autorytetem we wszystkich warstwach społecznych narodu polskiego. Prowadziła różnorodne formy walki: od sabotażu po akcje zbrojne.  

Wydany w lutym 1942 r. rozkaz Naczelnego Wodza powodował, że żołnierze podziemia czuli się bardziej żołnierzami podziemnej armii niż członkami konspiracyjnego związku czy służby. Nazwa ta dobitniej określała ich działalność. Choćby dlatego warto zapamiętać datę – 14 lutego 1942r.

ZSSiL nr 2, uczestnicząc w akcji  „BohaterON – włącz historię!”, dołączył do działań  w ramach ogólnopolskiej  kampanii upamiętniającej i honorującej  uczestników Powstania Warszawskiego.

Uczniowie klasy I MAN w ramach zajęć z wychowawcą uczestniczyli w projekcie „BOHATERON W TWOJEJ SZKOLE”.
Zadaniem szkolnego koordynatora było zorganizowanie zajęć dotyczących Powstania Warszawskiego i edukacji patriotycznej oraz sporządzenie wymaganego regulaminem sprawozdania. Ważnym i również obowiązkowym elementem przeprowadzonych lekcji było przygotowanie i opublikowanie wpisu w formie elektronicznej kartki.

Nasz wpis można zobaczyć tutaj:
https://dumnizpowstancow.pl/mapa?id=97db1088-e2ea-45bc-935e-9e8e8fa4897a

Jako szkoła, od lat tworzymy aktywną społeczność dumną z Powstańców Warszawskich, dokładając cegiełki do budowania narodowej świadomości o ludziach, którzy ponad 78 lat temu poświęcili swoją młodość, nierzadko również zdrowie i życie, abyśmy mogli żyć w wolnym kraju.
Warto przypomnieć, że w bieżącym roku szkolnym nasi uczniowie:
 - 1. listopada 2022r  złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze  na 177 Mogiłach Powstańców Warszawskich,
- uczestniczyli w niecodziennej lekcji historii w siedzibie  Związku Powstańców Warszawskich przy ul. Długiej 22 (zwiedzili muzeum i spotkali się z Powstańcami).
Swoją obecnością zaznaczyliśmy również uroczyste otwarcie Izby Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warszawy.

Konkurs pod patronatem Burmistrza Dzielnicy Wola oraz Muzeum Polin

2 lutego 2023 r. odbył się w naszej szkole II etap międzyszkolnego konkursu ,,Historia warszawskiej Woli”. Konkurs zaadresowany był do uczniów wolskich szkół ponadpodstawowych, otrzymał patronat Burmistrza Dzielnicy Wola oraz Muzeum Polin.

Uczniowie wolskich szkół w 3 osobowych zespołach, musieli się zmierzyć z  zadaniami, dotyczącymi wiedzy o historii Woli, topografii dzielnicy, znajomości architektury, a także  umiejętności literackich . Zwyciężyli uczniowie z Zespołu Szkół Fototechnicznych , II miejsce zajęli uczniowie Technikum Budowlanego nr 5 im. prof. Stefana Bryły  a  III miejsce XLV LO im. Romualda Traugutta. Laureatom jeszcze raz serdecznie gratulujemy!!!

Historia Woli liczy sobie ponad siedem wieków. W tym czasie dzielnica przeszła dynamiczny proces rozwoju. Na przestrzeni wieków zmieniła się z terenów wiejskich w przemysłowe, na których w dwudziestoleciu międzywojennym działało ponad 800 fabryk i zakładów. Była wtedy najbardziej dynamicznie rozwijającym się obszarem w stolicy, który został podczas wojny niemal doszczętnie zrównany z ziemią. W ramach podtrzymywanie i upowszechnianie tradycji narodowej, pielęgnowanie polskości chcieliśmy ,aby obfitująca w  wydarzenia historyczne dzielnica pozostała w pamięci   młodzieży uczącej się w wolskich szkołach .

 

https://wola.um.warszawa.pl/ i https://www.facebook.com/MiejskaWola/

W niedzielny wieczór liczną grupą udaliśmy się do Teatru Polskiego, aby obejrzeć „Tango” Sławomira Mrożka w reżyserii Wawrzyńca Kostrzewskiego. Uczniowie klas maturalnych: 4GBMW1, 4GMAN, 4GTOY, 4GYAM – w przeciwieństwie do Stomila z pierwszej części spektaklu – stawili się w teatrze pozapinani i eleganccy. Gdy przebrzmiał trzeci dzwonek i zgasły światła, widzowie z zainteresowaniem śledzili losy bohaterów dramatu Mrożka.

„Tango” to utwór opowiadający o świecie naznaczonym piętnem rozkładu wszelkich wartości. Bunt przeciwko rozpadowi norm i utopijne dążenie do uporządkowania rzeczywistości kończą się klęską, co stanowi o gorzkiej wymowie tego arcydzieła polskiej literatury i teatru.

W folderze prezentującym spektakl czytamy: W „Tangu” dwa zwierciadła – sztuki i rzeczywistości – odbijają światy, które wzajemnie się sobie przyglądają. Jesteśmy świadkami dramatu, a może farsy? Ludzkiej, rodzinnej, społecznej, politycznej? „Tango” to utwór, który może śmieszyć, do czasu... A wyobraźnia podpowiada, że finał tej historii jest początkiem innej opowieści, której bohaterami możemy być my sami.

I z taką refleksją opuszczaliśmy teatr po obejrzeniu sztuki.

 

Zespół Edukacji Kulturalnej

160 lat temu, 22 stycznia 1863 r., Manifestem Tymczasowego Rządu Narodowego rozpoczęło się Powstanie Styczniowe, największy w XIX wieku polski zryw narodowy przeciwko Rosji. 
Powstanie Styczniowe spowodowane zostało narastającym terrorem jaki państwo rosyjskie siało na ziemiach polskich. Objęło tereny Królestwa Polskiego, Litwy, Białorusi i w mniejszym stopniu Ukrainy. Poparła je także ludność polska z zaborów pruskiego i austriackiego. Spotkało się również ze zrozumieniem międzynarodowej opinii publicznej. Miało charakter wojny partyzanckiej, w której stoczono ok. 1200 bitew i potyczek.
Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców, z których kilkadziesiąt tysięcy zostało zabitych w walkach, blisko 1 tys. straconych, ok. 38 tys. skazanych na katorgę lub zesłanych na Syberię, a ok. 10 tys. wyemigrowało.
Powstanie Styczniowe przyspieszyło uwłaszczenia chłopów w Królestwie, ogromnie rozszerzyło i umocniło polską świadomość narodową, wpływając na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń. W walce z zaborcą zjednoczyło rodzący się nowoczesny naród. Polacy, mimo porażki militarnej, wyszli z powstania styczniowego wewnętrznie wzmocnieni.