Uczeń klasy 3PTY Paweł Szumielewicz uczestniczył w międzyszkolnym konkursie recytatorskim literatury polskiej w językach obcych pod nazwą: ”Odpowiednie dać rzeczy słowo”, organizowanym przez XXI Liceum Ogólnokształcące im. Hugona Kołłątaja w Warszawie. Dnia 9 marca nasz reprezentant recytował po niemiecku wiersz Adama Mickiewicza „Niepewność” („Unsicherheit”).
Utwór jest jednym z najbardziej znanych polskich wierszy miłosnych. Jest przewrotny, a podmiot liryczny można utożsamiać z samym Mickiewiczem. Podczas pobytu w Odessie, poeta zakochał się w Karolinie Sobańskiej, siostrze pisarza Henryka Rzewuskiego. Uczucie nie skończyło się jednak szczęśliwie. Po nieudanym romansie, Mickiewicz nawiązał relację z Joanną Zalewską, która starała się uświadomić mężczyźnie o obojętności Sobańskiej i sama darzyła go uczuciem. Poeta nie był jednak pewien, jaki rodzaj więzi ich łączy. Wtedy właśnie powstał utwór „Niepewność”, stanowiący poetycki wyraz wątpliwości Mickewicza.
Wiersz napisany przez Adama Mickiewicza w 1825 roku, został przetłumaczony przez Karla Dedeciusa, niemieckiego tłumacza i popularyzatora literatury polskiej i rosyjskiej. Tłumacz przetłumaczył dzieła ponad 300 poetów i prozaików, wydał kilkadziesiąt antologii i tomów tłumaczeń, był edytorem 50 – tomowej serii Polnische Bibliothek, za swoje dzieło uznawał 7- tomową „Panoramę literatury polskiej XX wieku”.
Niepewność
Gdy cię nie widzę, nie wzdycham nie płaczę,
Nie tracę zmysłów, kiedy cię zobaczę;
Jednakże gdy cię długo nie oglądam,
Czegoś mi braknie, kogoś widzieć żądam
I tęskniąc sobie zadaję pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?
Gdy z oczu znikniesz, nie mogę ni razu
W myśl twojego odnowić obrazu;
Jednakże nieraz czuje mimo chęci,
Że on jest zawsze blisko mej pamięci.
I znowu sobie powtarzam pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?
Cierpiałem nieraz, nie myślałem wcale,
Abym przed tobą szedł wylewać żale
Idąc bez celu, nie pilnując drogi,
Sam nie pojmuję, jak w twe zajdę progi;
I wchodząc sobie zadaję pytanie:
Co tu mię wiodło? przyjaźń czy kochanie?
Dla twego zdrowia życia bym nie skąpił,
Po twą spokojność do piekieł bym zstąpił;
Po śmiałej żądzy nie ma w sercu mojem,
Bym był dla ciebie zdrowiem i pokojem.
I znowu sobie powtarzam pytanie:
Czy to jest przyjaźń? czy to jest kochanie?
Unsicherheit
Ich weine niemals, wenn ich dich nicht sehe,
Bleibe vernünftig, wenn ich vor die stehe
Doch muss ich einmal länger um dich bangen,
Dann fehlt mir etwas, quält mich ein Verlangen
Dann frag ich mich, wenn ich mein Trübsal übe:
Ist das nun Freundschaft? oder ist das Liebe?
Wenn du verschwindest, bin ich außerstande,
Dich festzuhalten mit dem Sehnsuchtsbande;
Und dennoch fühl ich, ohne meinen Willen
Wie du stets da bist, meinen Raum zu füllen.
Als wenn ich eine Frage mir nur bliebe:
Ist das nun Freundschaft? oder ist das Liebe?
Ich war schon manchmal nahe dem Verzagen,
Doch dacht ich niemals, es vor dir zu klagen.
Wo ich auch ziellos meine Schritte stelle,
Sie führen mich vor deine Schwelle;
Mein einzig Ziel im ganzen Weltgetriebe.
Ist das nun Freundschaft oder ist das Liebe?
Zu deinem Heile stürb ich auf der Stelle
Für deine Ruhe stürmte ich die Hölle;
Ich wäre gern dein Wohlsein und dein Friede,
Und ohne dreisten Wunsch beschwingt zum Liede.
Doch zweifeln dennoch alle meine Triebe:
Ist das nun Freundschaft? oder ist das Liebe?
Link do utworu w wykonaniu Marka Grechuty. Warto posłuchać.
https://www.youtube.com/watch?v=VBDYT4wJAa4